Hindistan Cevizi AĞACI

Hindistan cevizi ağacı bir palmiye türüdür. Daha çok tropikal ülkelerde yetiştirilir. Öte yandan, nemli, sıcak ve güneşli Pasifik adalarında kendiliğinden biten bu ağaca çeşitli yararlar sağladığı için «bitkilerin kralı» da denir. Daha çok aynı adla anılan meyvesiyle bilinir.

Hindistan cevizi ağacının dalları yoktur. Kalın gövdesi yirmi metre yükseğe kadar uzanır. Dev bir sap biçimindeki bu gövdenin içi bitki özüyle doludur. Her ay dev gövdenin tepesine doğru bir yaprak filizlenir, hemen büyür ve düşer; yerinde yalnızca kurumuş ince bir sap kalır. Pervane biçiminde kat kat sıralanmış bu kurumuş yaprak sapları ağacın gövdesine boğum boğum bir görünüm verir. Yeşil yapraklar ağacın doruğundaki tepe tomurcuğu çevresinde bir demet biçiminde toplaşır. Bu tepe tomurcuğu çok lezzetli ve makbuldür, ancak bu tomurcuğu koparmak ağacı öldürmek demektir. Palmiye ağacı on yıllık bir gelişme süresinden sonra meyve vermeye başlar. Meyvelerin tam olarak olgunlaşması için bir yıl gerekir. Çiçek tomurcukları ezildiğinde oldukça besleyici şekerli bir su çıkarır. Bu çiçek özü bira yapımında kullanılır. Her beş ayda bir, hindistan cevizinin içi sütlü bir öz ile dolar bu öz bir süre sonra koyulaşır ve sonunda iyice katılaşıp etli bir meyve olur. Bu etki kısım ya olduğu gibi yenir ya da dış ülkelere gönderilmek üzere kurutulur: Bu Pasifik adalarının özellikle de Filipinlerin en büyük geçim kaynağı olan «kopra» dır. Kopradan çıkarılan yağ sabun sanayiinde kullanılır. Tarım yöntemlerinin giderek gelişmesi sonucu her hindistan cevizi ağacından yılda yetmiş ile yüzyirmi ceviz elde edilir. Bu verimli ağaçlardan bir teki, (çoğunlukla doksan yıllıktır) bir insanı tüm yaşamı boyunca besleyebilir. Hindistan cevizinin kabuklarından kap kacak, yapraklarından kumaş, gövdesinden de oyma kayıklar yapılır.